AFWIJKENDE LEVERWAARDEN

De lever is een belangrijk orgaan voor een goede gezondheid. Aandoeningen aan de lever zorgen er dan ook voor dat je gezondheid achteruit gaat. Gelukkig kunnen we de gezondheid van de lever afmeten door middel van leverwaarden. Maar wat als deze afwijken en verhoogd of verlaagd zijn? Wat wil dit zeggen over de lever en wat is de invloed ervan op je gezondheid? Dit en meer lees je in onderstaand artikel over afwijkende leverwaarden. 

Inhoud

Wat is de functie van de lever?

De lever is een belangrijk orgaan dat vele functies vervult. Het orgaan ligt in de buikholte aan de rechterkant van het lichaam en wordt beschermd door de onderste ribben. Een kenmerk van de lever is dat ‘ie een groot herstellend vermogen heeft. Met andere woorden: de lever kan zichzelf goed oplappen nadat er schade optreedt. Functies van de lever zijn:

  • De heel dag suiker beschikbaar stellen;
  • Verteren van voedsel;
  • Opslaan van energie;
  • Aanmaak en omzetting van eiwitten die klonteren van bloed tegengaan.
  • Ontgiften van het lichaam door het verwijderen van gifstoffen uit het bloed.
  • Opbouw, opslag en afbraak van energierijke stoffen;
  • Vorming van gal. Gal zorgt voor de afbraak van vetten;
  • Onschadelijk maken van giftige stoffen zoals geneesmiddelen en alcohol;
  • Afbraak van bilirubine. Bilirubine ontstaat door de afbraak van rode bloedcellen en als er veel bilirubine aanwezig is, kan dit gaan ophopen in de huid en slijmvliezen. Hierdoor kleurt de huid geel, waardoor dit fenomeen bekend staat als geelzucht. De lever zorgt ervoor dat dit niet gebeurt.

Wat zijn verhoogde leverwaarden?

Verhoogde (en soms ook verlaagde)  leverwaarden geven aan dat er iets niet goed gaat met de lever. Oftewel, de lever is ‘ziek’. In Nederland hebben zo’n 250.000 mensen te maken met acute of chronische aandoeningen van de lever of galwegen.

 Als we spreken over ‘verhoogde leverwaarden’, zijn er bepaalde markers die hiermee samenhangen. Er zijn acht leverwaarden die het meest gebruikt worden. Dit zijn: ALAT, Albumine, Alkalische Fosfatase, ASAT, Bilirubine, Totaal eiwit, Gamma-GT en de ASAT/ALAT-verhouding.

ALAT

ALAT staat in het buitenland bekend als ALT.  ALAT is een enzym dat in grote hoeveelheden voorkomt in de lever. ALAT helpt bij het omzetten van de ene stof in de andere, zoals bijvoorbeeld gebeurt bij het afbreken van alcohol en medicatie. Als levercellen beschadigd raken, zorgt dit ervoor dat ALAT het bloed in lekt. Elke situatie die schade of afbraak veroorzaakt aan levercellen, zorgt ervoor dat er ALAT in het bloed komt. Voorbeelden van schadelijke factoren zijn chemicaliën, virussen en alcohol.

Een stijging van ALAT door beschadigde levercellen kan al gebeuren vóórdat er klachten optreden die 
wijzen op schade aan de lever. Daarom is dit enzym een goede indicator om leverschade snel te detecteren.

Albumine

Albumine is één van de belangrijkste proteïnen van ons lichaam en wordt voornamelijk geproduceerd in de lever. Het speelt een belangrijke rol in de verspreiding van water en het verplaatsen van hormonen. Albumine is verantwoordelijk voor het transport van verschillende stoffen, zoals hormonen, vitaminen, geneesmiddelen en o.a. calcium. Ook is albumine essentieel in de verdeling van vocht tussen bloedvaten en de weefsels die om de bloedvaten heen liggen.

Alkalische fosfatase (AF)

Alkalisch fosfatase is een groep van iso-enzymen die afkomstig zijn van de botten, lever, ingewanden, huid en placenta. De activiteit van dit enzym stijgt bij lever- en botziekten.

ASAT

ASAT is ook bekend onder de noemer AST. ASAT heeft veel overeenkomsten met het enzym ALAT, want allebei zorgen ze voor de omzetting van de ene stof in een ander. Echter komt ASAT niet alleen in levercellen voor, maar ook in de hartspier, skeletspieren, nieren en het brein. Hierdoor is een verhoogde ASAT-waarde minder betrouwbaar dan een verhoogde ALAT-waarde als je wil weten hoe gezond je lever is. Om dit op te lossen wordt er vaak gerekend met de ratio tussen ASAT en ALAT.

Bilirubine

Bilirubine is een afvalproduct dat ontstaat uit de afbraak van rode bloedcellen. De lever filtert bilirubine uit het bloed en zet het om naar een andere vorm. Via de galwegen en de darmen verlaat bilirubine vervolgens het bloed. Bilirubine is de reden van de bruine kleur van onze ontlasting. Er is altijd een bepaalde hoeveelheid bilirubine aanwezig in het bloed, want rode bloedcellen worden constant aangemaakt en afgebroken.

Totaal eiwit

Totaal eiwit bestaat uit albumine en globuline. Alle aandoeningen die invloed hebben op albumine- of globuline-levels, hebben daardoor ook gevolgen voor het totaal eiwit.

Opname en afbraak van eiwitten wordt beïnvloed door de maag, alvleesklier en de ingewanden. Als één van deze organen niet goed werkt, uit zich dit dan ook vaak in verandering van het totaal eiwit. Hierom is totaal eiwit in de meeste gevallen een goede indicator voor ondervoeding en verteringsproblemen.

Gamma-GT

Gamma-GT staat voor Gamma-glutamyl transpeptidase (GGT). Het is een enzym dat voor het grootste deel aanwezig is in de lever, maar daarnaast ook in kleinere hoeveelheden in de nieren, prostaat, alvleesklier, milt, hart en brein. Bij schade aan epitheelcellen komt GGT in de bloedsomloop.

Gamma-GT is een specifiekere indicator voor leveraandoeningen dan ALAT en ASAT. 

ASAT/ALAT-verhouding

Deze verhouding staat ook bekend als de ‘De Ritis’ ratio. Het is een manier om het functioneren van de lever in de gaten te houden. Zowel ASAT- als ALAT-waarden verhogen vaak als er sprake is van leverbeschadiging. Om de ziekte die deze beschadiging veroorzaakt vast te stellen, kijken we naar de verhouding van de ASAT- en ALAT-waarden.

Wat zijn de symptomen van verhoogde leverwaarden?

Voor leverproblemen zijn er een aantal algemene symptomen. Denk hierbij aan:

  • Geelzucht;
  • Donkere urine en/of lichtgekleurde ontlasting;
  • Misselijkheid, braken en diarree;
  • Duizeligheid;
  • Verlies van eetlust; braken van bloed;
  • Bloederige of zwarte ontlasting;
  • Frequente jeuk;
  • Zwelling of pijn in de buik;
  • Ongebruikelijke gewichtsverandering;
  • Zwelling en/of pijn in de buik;
  • Erge blauw plekken en lang duren voordat een bloeding stopt;
  • Vermoeidheid of verlies van uithoudingsvermogen.

Sommige symptomen komen het meeste voor als een specifieke leverwaarde verhoogd is:

  • Geelzucht komt vaak voor bij een sterke verhoging van bilirubine. Geelzucht betekent dat er gele verkleuring is in het oogwit en mogelijk ook in de huid.
  • Geelzucht, misselijkheid, braken gezwollen buik, buikpijn, vermoeidheid houden vaak verband met een verhoogde GGT-waarde. 

Wat zijn de oorzaken van verhoogde leverwaarden?

Er zijn veel verschillende oorzaken die kunnen zorgen voor verhoogde leverwaarden. Dat is logisch, want er zijn veel factoren die invloed uitoefenen op de lever. Denk hierbij aan alcohol, medicatie, vetophoping en het eigen immuunsysteem. Om de werkelijke oorzaak achter een probleem te achterhalen is het doen van een bloedtest essentieel. Mogelijke algemene oorzaken zijn:

  • Vitale infectie;
  • Auto-immuunaandoening (diabetes, metabool syndroom);
  • Leefstijl (overgewicht, te weinig bewegen);
  • Erfelijke belasting;
  • Overmatig en langdurig gebruik van alcohol of medicijnen.

In de meeste gevallen merk je niks van leverafwijkingen. Echter kunnen ze op lange termijn ernstige klachten veroorzaken, zoals leververvetting of levercirrose. Het is dus belangrijk op de hoogte te zijn van je eigen leverwaarden.

Wat willen afwijkende leverwaarden zeggen?

Als er sprake is van acute schade aan de lever, dan kunnen leverwaarden iets zeggen over de mate van schade of ontsteking. Bij chronische aandoeningen zijn deze markers minder betrouwbaar. Dit komt doordat de enzymen die normaal gesproken een ontsteking of beschadiging aangeven, bij chronische aandoeningen van een normaal niveau kunnen zijn.

Verder kunnen leverwaarden ook nog iets zeggen over andere tekorten of processen in het lichaam, bijvoorbeeld bij een gebrek aan vitaminen

ALAT

In de eerste plaats is ALAT een goede indicator voor leververvetting. Bij een hoge ALAT-waarde is de kans hierop groot. Echter is een hoge ALAT-waarde ook een teken voor een mogelijk tekort van vitamine B6. Test je ALAT-waarde via bijvoorbeeld Wellboard

  • ALAT-waarde 3-5 keer verhoogd. Dit wil meestal niks belangrijks zeggen.
  • ALAT-waarde meer dan 10x verhoogd. Dit duidt in het merendeel van de gevallen op acute virale hepatitis. Dat is een ontsteking in de lever die ontstaat door een virus. ALAT-waarden blijven in dit geval tot wel 6 maanden verhoogd. Als de verhoging veroorzaakt wordt door chronische hepatitis is de verhoging van de ALAT-waarde vaak minder extreem.

Om zeker te weten wat de oorzaak van de verhoogde ALAT-waarde is, kijken we vaak naar de verhouding van ALAT tot ASAT of naar de Gamma-GT-waarde. Daarnaast is aanvullend onderzoek van creatine kinase (CK) een goede aanvulling en ditzelfde geldt voor troponine. Een toename van CK suggereert dat er schade is aan spieren en een toename troponine wijst juist weer op schade aan het hart. 

Albumine

Ten eerste is het belangrijk om te weten dat albumine bij vrouwen die zwanger zijn of de pil gebruiken lager is. Ook bij patiënten die bedlegerig zijn is dit het geval.

De albumine-waarde hangt sterk af van de gezondheid en het functioneren van de lever. Dit lever produceert bijna 100% van al de albumine in het bloed, dus als er sprake is van leverproblemen uit dit zich in een verlaagd albuminegehalte. Lage albumine-levels kunnen duiden op:

  • Oxidatieve stress;
  • Een nierziekte die gepaard gaat met eiwitverlies (nefrotisch syndroom);
  • Darmziekten(problemen met opname van voeding of ontlastingsverlies);
  • Ondervoeding;
  • Schildklieraandoeningen;
  • Ernstige ontstekingen;
  • Shock.

Om uitsluitsel te krijgen over de reden van een verlaagd albumine zijn er altijd aanvullende onderzoeken nodig. Denk hierbij aan de meting van totaal-eiwit.

Hoge albumine-waarden zie je vooral bij uitdroging.  

Alkalische fosfatase (AF)

Verhoogde AF-waarden kunnen meerdere oorzaken hebben:

  • Tumoren in de lever. Dit is één van de meest voorkomende oorzaken;
  • Leververvetting. In dit geval zijn AF-waarden vaak standaard lichtelijk verhoogd;
  • Allergische reactie van de lever op drugs;
  • Botziekten. Dit is alleen een mogelijkheid bij extreme verhogingen. In zo’n geval is het verstandig een aanvullend onderzoek naar AF-iso-enzymen te doen;
  • Blokkade in de galwegen. Als dit het geval is, zien we meestal dat AF, Gamma-GT en bilirubine een stuk hoger zijn dan ALAT en ASAT;
  • Botbeschadiging. Als blijkt dat de AF-waarde verhoogd is en de Gamma-GT niet, betekent dit in de meeste gevallen dat er botbeschadiging is. Dit kan voorkomen na een botbreuk of bij kankeruitzaaiingen in de botten. Voor dit laatste geval geldt dat dan echt alléén de AF-waarde verhoogd is. Soms wel tot 30 keer hoger dan normaal.

Bij een verhoogde AF-waarde volgt er meestal een aanvullende Gamma-GT test. Als ook deze waarde verhoogd is, betekent dit vaak dat er een leverafwijking is.

Heel soms is de AF-waarde ook verlaagd. Een voorbeeld hiervan is bij de ziekte van Wilson, wat een aandoeding aan de lever is.

ASAT

Bij een ASAT-meting wordt er gekeken naar de activiteit van het enzym ASAT in het lichaam. Deze activiteit is normaal gesproken erg laag. Als de ALAT-waarde hoog is, kan dit een aanwijzing zijn voor schade op de lever

  • ASAT-waarde 3-5 keer zo hoog. Dit is meestal betekenisloos voor schade aan de lever. Wel kan het duiden op veelvuldig gebruik van alcohol.
  • ASAT-waarde meer dan tien keer verhoogd. De oorzaak hiervan is meestal een acute virale hepatitis infectie. In deze gevallen blijft de ASAT-waarde voor langere tijd verhoogd (twee tot zes maanden). In het geval van chronische hepatitis geldt dit niet, want dan is de ASAT-waarde vaak minder verhoogd én duurt deze verhoging minder lang. Bij de leverziekten cirrose kan de ASAT-waarde zelfs volledig normaal zijn.

Goed om te weten is dat ASAT-levels bij cel beschadiging na ongeveer 12 uur verhogen. Deze verhoging blijft zo voor ongeveer 5 dagen. Als er sprake is van acute beschadigingen zullen ASAT-levels na ongeveer 3-6 dagen weer terugkeren naar normale staat. Dit betekent dus ook dat ASAT-waarden bij acute beschadigingen normaal kunnen zijn bij een test, terwijl ze een paar dagen ervoor nog verhoogd waren. Dit is dan ook de reden dat ASAT-waarden geen sluitend bewijs zijn voor een leveraandoening, maar wel een goede marker zijn om de ernst van leverschade in te schatten. Via Wellboard kan je een ASAT-test doen. Echter moet de ASAT-waarde wel altijd onderzocht worden in combinatie met andere markers. 

Bilirubine

Een verhoogd bilirubine kan duiden op:

  • Verhoogde afbraak van rode bloedcellen. Dit wordt ook wel hemolyse genoemd. Een manier om vast te stellen ofte om hemolyse gaat, is het toevoegen van een direct bilirubine in het bloed. Als dit directe bilirubine niet meestijgt met de totale hoeveelheid bilirubine wil dit meestal zeggen dat er sprake is van hemolyse;
  • Problemen aan de lever;
  • Verstopping van de galwegen. In dit geval stijgt de hoeveelheid bilirubine omdat bilirubine niet kan worden uitgescheden en zich daarom opstapelt.

Verhoogde bilirubine-waarden worden standaard gevolgd door aanvullende onderzoeken, zoals de ALAT-waarde, AF-waarde en Gamma-GT. Een bilirubinetest ka je doen via bijvoorbeeld Wellboard

Gamma-GT

Normaal gesproken is de GGT-concentratie in het bloed vrij laag. Bij zware belasting van de lever neemt deze echter toe. Voorbeelden van oorzaken van verhoogde GGT-waarden zijn:

  • Hartproblemen;
  • Chronische alcoholproblemen. In 47% van de gevallen is de GGT-waarde bij overmatig alcoholgebruik verhoogd. Bij een gemiddeld gebruik van alcohol is er geen sprake van een dergelijke verhoging;
  • Medicijngebruik. 

Verhoogde GGT-waarden geven alleen aan dat er iets mis is met de lever, maar specificeren niet wat deze problemen zijn. Daarom zijn er altijd aanvullende onderzoeken nodig om uit te vinden wat de oorzaak van de verhoging is. O.a. via Wellboard kan je een Gamma-GT-test doen. 

Totaal-eiwit

Bij een licht verhoogd totaal-eiwit wordt er al snel gedacht aan uitdroging. Een andere oorzaak is dat de aanmaak van immunoglobulinen te hoog is. Dit laatste kan duiden op de leverziekte cirrose of de ziekte van Kahler (plasmacelwoekering).

Een laag totaal eiwit ontstaat vaak door:

  •  Eiwitverlies als gevolg van nierproblemen zoals een nierontsteking;
  • Ondervoeding;
  • Problemen met de spijsvertering veroorzaakt door een tekort aan waterstofchloride;
  • Leverfalen.

Soms komt het ook voor dat het totaal eiwit laag is omdat eiwit vanuit het bloed naar de omliggende weefsels lekt. Dit gebeurt bij bijvoorbeeld een shock of een ernstige infectie.

Weet echter wel dat totaal eiwit niet alleszeggend is. Dit komt omdat totaal-eiwit bestaat uit zowel albumine als globuline.  Als bijvoorbeeld het albumine-niveau afneemt en er een stijging in de globuline-waarde is, kan het gemiddelde van beide voor een normaal totaal-eiwit zorgen. Aanvullend onderzoek bij een afwijkend totaal-eiwit is dan ook altijd nodig

ASAT/ALAT-ratio

Als de AST/ALT-ratio toeneemt, wordt dit geassocieerd met toenemende leverdisfunctie. Dat wil zeggen dat de lever slechter functioneert en dat er kans is op

  • Cirrose (heftige ontstekingen in levercellen);
  • Spierbeschadiging;
  • Verstopping van de galwegen;
  • Ziekte van Wilson.

Ook langdurig en overmatig alcoholgebruik zorgt in het algemeen voor een hoge(re) AST/ALT-waarde. De AST/ALT-waarde is op de volgende manieren te interpreteren:

  • ASAT/ALAT-verhouding < 1. Dit kan een teken zijn van een niet-alcoholische leververvetting.
  • ASAT/ALAT-verhouding = 1. Dit kan een teken zijn van acute virale hepatitis of geneesmiddel gerelateerde levertoxiciteit.
  • ASAT/ALAT-verhouding > 1. Dit kan een indicatiezijn van cirrose.
  • ASAT/ALAT-verhouding > 2. Dit is in de meeste gevallen een wijzing voor een alcoholische leverziekte.

Hoe test ik mijn leverwaarden?

Leverwaarden kan je testen door middel van een eenvoudige bloedtest. Als deze is aangevraagd door de huisarts, vindt deze plaats via een verwijsbrief in het ziekenhuis. Dit is vaak alleen als de huisarts vermoedt dat er sprake is van leverproblemen omdat hij of zij bepaalde symptomen ziet.

Je kan ook op eigen initiatief je leverwaarden testen bij een particuliere prikorganisatie, zoals Wellboard.

Voor deze bloedtest geldt dat je minimaal twaalf uur moet vasten. Dat wil zeggen dat je niks mag eten en alleen water mag drinken.

Hoe krijg ik mijn leverwaarden omlaag?

Het antwoord op deze vraag is volledig afhankelijk van de oorzaak van je verhoogde leverwaarden. Wel geldt in alle gevallen dat aanpassingen in leefstijl in veel gevallen kunnen helpen. Denk hierbij aan een gevarieerd eetpatroon, genoeg beweging en weinig alcohol. 

Hoe snel herstellen leverwaarden?

Hoe snel een bepaalde leverwaarde daalt is volledig afhankelijk van welk soort waarde het is.

  • ALAT-waarde. Over het algemeen duurt het langer voordat de ALAT-waarde daalt.
  • ASAT-waarde. In tegenstelling tot ALAT-waarden, dalen ASAT-waarden snel na een verhoging. Het verschil in snelheid kan goed gebruikt worden met het vaststellen of het gaat om een chronisch of een acuut (lever)probleem. Bij een acute aandoening daalt de ASAT-waarde sneller.
  • GGT-waarde. Als de GGT-waarde verhoogd is door alcoholgebruik, kunnen deze waarden na het stoppen met alcohol nog een maand of langer verhoogd blijven.

Leverwaarden en (top)sport

Het is wetenschappelijk bewezen dat krachttraining voor een verhoging in ALAT- en ASAT-waarden kan zorgen. Dat zit zo: Krachttraining zorgt voor spierafbraak, wat er weer voor zorgt dat er meer ALAT en ASAT-enzymen in het bloed belanden. Deze verhoging kan tot wel twaalf dagen na de krachttraining aanhouden. Aangezien de meeste (top)sporters meerdere keren per week aan krachttraining doen, betekent dit ook dat zij constant een verhoogde ALAT- en ASAT-waarde hebben. In dit geval is het dus belangrijk meer aandacht te besteden aan de ASAT/ALAT-verhouding dan aan de waarden op zichzelf.

Als je toch de ASAT- en ALAT-waarden wil gebruiken, betekent dit dus dat je minimaal tien dagen niet aan krachttraining mag doen. Hierdoor worden de resultaten die uit het onderzoek komen niet beïnvloed door het trainen.

Bronnen